กลับบ้าน มิถุนา - กรกฎา 2005 ( อาทิตย์ที่ 3 )

เข้าอาทิตย์ที่สามแล้ว เร็วเหมือนกัน ตอนนี้มิเชลเลอร์เริ่มพูดไทยได้มากขึ้นแล้ว จากที่ตอนแรกใครพูดอะไรด้วย เค้าก็ฟังออกแต่ ก็จะตอบเป็นภาษาดัชท์ ตอนนี้ตอบเป็นภาษาไทยแล้ว บางทีก็เรียงประโยคสลับกัน ก็ขำดี เวลาเล่นคนเดียว ก็เริ่มพูดเป็นภาษาไทยด้วยเหมือนกัน

อาทิตย์นี้เพื่อนมารับไปบ้านพี่อรที่สิงห์บุรีกัน ชุดเดิมยืนพื้นก็มี พี่ซิ้ม อัจ น้องเอ๋กะพี่หมู แล้วก็น้องเอ๋ย ลูกสาว นานๆได้เจอกันทีก็เมาท์กระจาย เด็กๆก้ได้เล่นด้วยกัน มิเชลเลอร์สนุกมาก เล่นซะจนเหนื่อยหน้าแดงเชียว เห็นแล้วก็นึกให้สงสารว่า เดี๋ยวกลับบ้านก็ต้องเล่นคนเดียวอีกแล้ว จากบ้านพี่อร เราก็ไปกินอาหารกันที่ร้านที่เราอุสาห์เลือกเองเลย (ดูจาก คสคส ) เสียดายไม่อร่อยเหมือนที่บรรยายไว้เลย กินเสร็จก็ต้องร่ำรากัน วันนั้นอากาศร้อนมากๆ รวมทั้งอัจไมเกรนขึ้น เลยกลับกันดีกว่า ยังมีเวลาเหลืออีก เดี๋ยวคงได้เจอกัน

น้องเอ๋ย(นุ่งกางเกงขายาว) อีกสองคนลูกพี่อร

ท่านั่งประจำ สังเกตมืออิอิ (ไมได้สอนเลยนะเนี่ย)

วันถัดไป ไปกินกลางวันกันกับครอบครัว ที่ร้านซุ้มป่าสัก อยุธยา มีเรือล่องแม่น้ำด้วย เราเลือกนั่งบนเรือ อาหารใช้ได้เลย บรรยากาศก็ดี ในเรือมีร้องเพลงให้ฟังด้วย วันนั้นคนไม่แน่นเท่าไหร่ แต่ก็ดี เด็กๆวิ่งเล่นได้เลย

ดูมาดซะก่อน

อยากจะร้องเพลงกับเค้าด้วย พอเค้าเรียกก็ไม่ยอมเข้าไป

กินเสร็จก็ออกมายืดเส้นยืดสายชมวิว

วัดพนัญเชิง

ซากเมืองเก่า

กลับบ้านมาขี่จักรยานต่อได้อีก ไม่มีง่วงนอนซะเลย

28 มิย วันเกิดมิเชลเลอร์

ปีนี้เป็นปีแรกที่ได้จัดงานเป่าเค๊กให้ลูก (ปีแรกจัดแต่ไม่ได้เป่าเค๊ก ปีที่สองติดไปเที่ยว) สั่งเค๊กจากเอสแอนด์พีเป็นรูปม้า ตอนสั่งไม่ได้นึกอะไร เห็นสวยดี พอเสร็จแล้วนึกขึ้นได้ ว่าเหมาะเลย เพราะเค้าเกิดปีม้าพอดี ก็มีแต่น้องๆแล้วก็หลานมาแค่นั้นแหละ ไม่ได้ชวนใครอีก